Tijgers, Ganesha en spinnen!
Door: Kees
Blijf op de hoogte en volg Kees
25 September 2008 | India, Mandlā
Namaste!!!
Groeten uit een heet India! Bedankt voor alle mailtjes, reacties etc, leuk om te lezen! Hoor wisselende verhalen uit Nederland over kou en nazomers, hier is de temperatuur ietwat afgekoeld (tot 30 graden), erg comfortabel dus! Heb het nog steeds erg naar mijn zin, geniet nog steeds van alle rare dingen om mij heen: het is en blijft een bizar land!
Ganesha
Heel India viert in september het ‘Ganesha festival’, een festival waar ze 10 dagen lang een beeld van Ganesha (de god met olifantenhoofd) in hun huis te gast hebben, om dit beeld aan het eind van deze dagen terug te geven aan de rivier. Dit was erg bijzonder om mee te maken: overal mensen die met beelden van Ganesha lopen, hier offers aan brengen en vervolgens het beeld in de rivier gooien. Overal brandden kaarsjes met beelden van Ganesha, kwamen riksja’s aan met mensen die een Ganesha vast hielden en grote karren met grote Ganesha’s er op, erg bizar en bijzonder! Was echt genieten voor mij, was erg bijzonder, te meer omdat ik de enige westerling was en het dus ‘echt’ was. Er hing een hele bijzondere sfeer, niet echt goed uit te drukken in woorden. Op hyves staat er een filmpje van, om een kleine sfeerimpressie te geven! Mijn vraag of de rivier niet verstopt raakte met Ganeshabeelden van vele jaren werd echter niet helemaal begrepen…
Tijger
Een ander hoogtepunt was een bezoekje aan Kanha NP. Erg bijzonder was dat we na ongeveer 10 minuten oog in oog stonden met een tijger! Eerlijk gezegd vind ik tijgers in de dierentuin mooi maar niet héél bijzonder. In het wild stralen ze echter zoveel kracht, macht en karakter uit! Ik zat achter in de jeep en zag hem als eerste, slechts 5 meter verwijderd van de auto. Kon het eerst niet helemaal geloven en dacht dat het nep was, maar aangezien hij bewoog trok ik toch de conclusie dat het een echte moest zijn. Dit leidde tot een adrenaline explosie die nog minstens een half uur heeft geduurd, tot groot vermaak van de Indiërs in de auto… Was helemaal ondersteboven!
Verder nog een hoop andere dieren gezien: jakhalzen, gaurs, barasinga’s, damherten, een beer die heel hard wegrende, pauwen, kippen (ja haha, wilde kippen), apen, etc, maar de tijger maakte toch wel de meeste indruk! Hoop er nog meer te zien komende tijd, al schijnt het zeldzaam te zijn, zeker van zo dichtbij….
Kees in de jungle
De volgende dag ben ik met lokale veldofficieren op de motor de corridor in gegaan. Met de tijger nog vers op mijn netvlies vond ik dit zelf niet zo een heel fijn idee. Overal dacht ik tijgers, beren, wilde zwijnen en andere enge beesten te zien, die er uiteraard niet waren. Mijn veldofficieren waren dan ook zo leuk om overal te stoppen waar een tijger ooit had aangevallen en daar de motor uit te zetten om uitgebreid foto’s te gaan maken, iets waar ik niet rustiger van werd. Maar ik besloot dat er niet zoveel vet aan mij zat en dat wit er vast ongezond uit ziet, dus dat de tijger de voorkeur zou geven aan een Indiër. Dit scheelde een hoop in de hoeveelheid tijgers die ik dacht te zien;) De corridor is een erg mooi gebied met bossen, landbouwvelden, dorpen, rivieren en rotsen. Tijgers hebben een habitat nodig met veel beschutting, water en prooidieren, en dit alles was aanwezig in dit gebied. Ik had zelf echter nog een ander probleem: mijn eerst veldofficier sprak ongeveer 50 woorden engels, wat niet heel handig communiceren was. Mijn tweede veldofficier sprak er ongeveer 150, waardoor ik in het begin dacht dat ik eindelijk meer kon praten, gaan maar er al gauw problemen optraden en vragen als ‘waarom wordt hier de akker niet beschermd tegen wild en daar wel’ werden beantwoord met ‘ja, ik ben getrouwd en heb 2 kinderen’. Maar goed, ben ’s avonds begonnen met het geven van engelse les (jaja, met mijn kromme engels hahaha) en heb daar vooral gelet op uitspraak. Het woord ‘development’ was het grootste struikelblok, volgens mij spreek je dat niet uit als [duvlopmènt]. Maar desalniettemin was het hilarisch en hadden we (vooral met de eerste veldofficier (Girish)) erg veel lol. Girish was ook zelfverzekerder geworden in zijn engels door mij, vond dat wel een hele eer!
In een van de dorpjes die we bezochten gingen we een lokale school bezoeken, en werden plots alle kinderen bij elkaar geroepen omdat ik (zo bleek toen de kinderen verzameld waren) een speech zou gaan houden. Lekker improviseren dus! Het naarste moment vond ik echter toen ik werd voorgesteld en alle kinderen gingen lachen; niet zo gek als je bedenkt dat er gezegd werd: ‘Dit is meneer Haar uit Nederland’… Misschien moet ik toch een andere naam aannemen hier!
In het tweede veldkamp had ik leuke buren, die mij een paar woorden Hindi hebben geleerd en ik hun Nederlands. Heb erg gelachen om het woord neus: ze kunnen dat gewoon niet zeggen en het klinkt dan als ‘nose’. Ook hebben ze een kip voor mij geslacht, die erg lekker smaakte:)! Ze hadden het nog steeds over de twee blanken die afgelopen 25 jaar het dorp hadden bezocht, dus ik zal wel lang herinnerd worden nog!
(Bij)geloof
De mensen zijn hier ontzettend bijgelovig. Zo zou ik een fietstochtje maken met de vrouw van mijn begeleider, maar nadat deze een zwarte kat zag lopen duurde het fietstochtje maar 5 minuten… Ook hebben ze mij gisteren uitgelegd dat mijn hele leven al vastgelegd is, maar dat ik wel mijn best moet doen om mijn wensen waar te maken maar dat ook de moeite die ik ergens in steek vastgelegd is dus dat daar niets aan te veranderen is. Vanaf je 18e zijn acties als naar het toilet gaan zelfs al vastgelegd. Dat jullie het even weten!
Blond, blank, blauwe ogen
In sommige plaatsen verbaas ik me over de hoeveelheid aandacht die er naar mijn huidskleur, haarkleur en ogen gaat. Overal mensen die zitten te wijzen, kinderen die in huilen uitbarsten zodra ze me zien, mensen die wegrennen en mensen die gewoon heel verbaasd kijken, erg apart allemaal. Het begint te wennen en ga het nu zelfs grappig vinden: als ik me verveel in de bus ga ik een beetje naar buiten hangen en dan zie je gelijk weer de grappigste verbaasde gezichten, erg vermakelijk!
Bommen Delhi
Een week geleden zijn er een paar bommen ontploft in Delhi, maar ik zit veilig tussen de tijgers, beren, slangen, wilde zwijnen en bijtende insecten (ik kan inmiddels de hoofdrol vervullen in een spiderman film) in de jungle, dus jullie moeten je daar maar geen zorgen over maken! Ook mijn chica is nog steeds in leven (geloof ik).
Sociale controle
Het enige waar ik echt veel moeite heb in India is de hoeveelheid sociale controle. Mijn hele leven wordt hier momenteel bepaald door de Indiers: hoe laat ik op sta, hoe laat en wat ik eet etc. Zo mocht ik in Mawai (veldkamp) niet in m’n eentje het dorp verkennen omdat er markt was en de mensen dronken en dus gingen vechten. Toen ik echter de volgende dag wilde gaan, bleek het gebied waar ik zit terroristisch te zijn en moest ik weer binnen blijven, om vervolgens met al hun Indiase vriendjes op de foto te moeten….. Ben hier gisteren echter even over begonnen en ga nu elke morgen alleen ontbijten op mn fietsje, erg fijn!
Nu, dit was het meeste al weer! Verder staan er veel nieuwe foto’s op hyves en heb ik ook een telefoonnummer hier: 00919755695296. Het rare is alleen dat ik kan smsen naar bepaalde mensen, en dat smsjes niet altijd aankomen, afhankelijk van provider ook. Dus als ik niet reageer weet je hoe het komt:) Oh ja, en mijn beltegoed is houdbaar tot 31 december 2037, dus ik kan nog even in India blijven;)
Volgende keer weer meer!!!
Veel groeten!!
Mr Cash (zoals ze me hier noemen)
ps, heb ook hier enkele foto’s op kunnen zetten:) Mochten mensen hyves willen bekijken en geen hyves hebben, mail me ff!
Groeten uit een heet India! Bedankt voor alle mailtjes, reacties etc, leuk om te lezen! Hoor wisselende verhalen uit Nederland over kou en nazomers, hier is de temperatuur ietwat afgekoeld (tot 30 graden), erg comfortabel dus! Heb het nog steeds erg naar mijn zin, geniet nog steeds van alle rare dingen om mij heen: het is en blijft een bizar land!
Ganesha
Heel India viert in september het ‘Ganesha festival’, een festival waar ze 10 dagen lang een beeld van Ganesha (de god met olifantenhoofd) in hun huis te gast hebben, om dit beeld aan het eind van deze dagen terug te geven aan de rivier. Dit was erg bijzonder om mee te maken: overal mensen die met beelden van Ganesha lopen, hier offers aan brengen en vervolgens het beeld in de rivier gooien. Overal brandden kaarsjes met beelden van Ganesha, kwamen riksja’s aan met mensen die een Ganesha vast hielden en grote karren met grote Ganesha’s er op, erg bizar en bijzonder! Was echt genieten voor mij, was erg bijzonder, te meer omdat ik de enige westerling was en het dus ‘echt’ was. Er hing een hele bijzondere sfeer, niet echt goed uit te drukken in woorden. Op hyves staat er een filmpje van, om een kleine sfeerimpressie te geven! Mijn vraag of de rivier niet verstopt raakte met Ganeshabeelden van vele jaren werd echter niet helemaal begrepen…
Tijger
Een ander hoogtepunt was een bezoekje aan Kanha NP. Erg bijzonder was dat we na ongeveer 10 minuten oog in oog stonden met een tijger! Eerlijk gezegd vind ik tijgers in de dierentuin mooi maar niet héél bijzonder. In het wild stralen ze echter zoveel kracht, macht en karakter uit! Ik zat achter in de jeep en zag hem als eerste, slechts 5 meter verwijderd van de auto. Kon het eerst niet helemaal geloven en dacht dat het nep was, maar aangezien hij bewoog trok ik toch de conclusie dat het een echte moest zijn. Dit leidde tot een adrenaline explosie die nog minstens een half uur heeft geduurd, tot groot vermaak van de Indiërs in de auto… Was helemaal ondersteboven!
Verder nog een hoop andere dieren gezien: jakhalzen, gaurs, barasinga’s, damherten, een beer die heel hard wegrende, pauwen, kippen (ja haha, wilde kippen), apen, etc, maar de tijger maakte toch wel de meeste indruk! Hoop er nog meer te zien komende tijd, al schijnt het zeldzaam te zijn, zeker van zo dichtbij….
Kees in de jungle
De volgende dag ben ik met lokale veldofficieren op de motor de corridor in gegaan. Met de tijger nog vers op mijn netvlies vond ik dit zelf niet zo een heel fijn idee. Overal dacht ik tijgers, beren, wilde zwijnen en andere enge beesten te zien, die er uiteraard niet waren. Mijn veldofficieren waren dan ook zo leuk om overal te stoppen waar een tijger ooit had aangevallen en daar de motor uit te zetten om uitgebreid foto’s te gaan maken, iets waar ik niet rustiger van werd. Maar ik besloot dat er niet zoveel vet aan mij zat en dat wit er vast ongezond uit ziet, dus dat de tijger de voorkeur zou geven aan een Indiër. Dit scheelde een hoop in de hoeveelheid tijgers die ik dacht te zien;) De corridor is een erg mooi gebied met bossen, landbouwvelden, dorpen, rivieren en rotsen. Tijgers hebben een habitat nodig met veel beschutting, water en prooidieren, en dit alles was aanwezig in dit gebied. Ik had zelf echter nog een ander probleem: mijn eerst veldofficier sprak ongeveer 50 woorden engels, wat niet heel handig communiceren was. Mijn tweede veldofficier sprak er ongeveer 150, waardoor ik in het begin dacht dat ik eindelijk meer kon praten, gaan maar er al gauw problemen optraden en vragen als ‘waarom wordt hier de akker niet beschermd tegen wild en daar wel’ werden beantwoord met ‘ja, ik ben getrouwd en heb 2 kinderen’. Maar goed, ben ’s avonds begonnen met het geven van engelse les (jaja, met mijn kromme engels hahaha) en heb daar vooral gelet op uitspraak. Het woord ‘development’ was het grootste struikelblok, volgens mij spreek je dat niet uit als [duvlopmènt]. Maar desalniettemin was het hilarisch en hadden we (vooral met de eerste veldofficier (Girish)) erg veel lol. Girish was ook zelfverzekerder geworden in zijn engels door mij, vond dat wel een hele eer!
In een van de dorpjes die we bezochten gingen we een lokale school bezoeken, en werden plots alle kinderen bij elkaar geroepen omdat ik (zo bleek toen de kinderen verzameld waren) een speech zou gaan houden. Lekker improviseren dus! Het naarste moment vond ik echter toen ik werd voorgesteld en alle kinderen gingen lachen; niet zo gek als je bedenkt dat er gezegd werd: ‘Dit is meneer Haar uit Nederland’… Misschien moet ik toch een andere naam aannemen hier!
In het tweede veldkamp had ik leuke buren, die mij een paar woorden Hindi hebben geleerd en ik hun Nederlands. Heb erg gelachen om het woord neus: ze kunnen dat gewoon niet zeggen en het klinkt dan als ‘nose’. Ook hebben ze een kip voor mij geslacht, die erg lekker smaakte:)! Ze hadden het nog steeds over de twee blanken die afgelopen 25 jaar het dorp hadden bezocht, dus ik zal wel lang herinnerd worden nog!
(Bij)geloof
De mensen zijn hier ontzettend bijgelovig. Zo zou ik een fietstochtje maken met de vrouw van mijn begeleider, maar nadat deze een zwarte kat zag lopen duurde het fietstochtje maar 5 minuten… Ook hebben ze mij gisteren uitgelegd dat mijn hele leven al vastgelegd is, maar dat ik wel mijn best moet doen om mijn wensen waar te maken maar dat ook de moeite die ik ergens in steek vastgelegd is dus dat daar niets aan te veranderen is. Vanaf je 18e zijn acties als naar het toilet gaan zelfs al vastgelegd. Dat jullie het even weten!
Blond, blank, blauwe ogen
In sommige plaatsen verbaas ik me over de hoeveelheid aandacht die er naar mijn huidskleur, haarkleur en ogen gaat. Overal mensen die zitten te wijzen, kinderen die in huilen uitbarsten zodra ze me zien, mensen die wegrennen en mensen die gewoon heel verbaasd kijken, erg apart allemaal. Het begint te wennen en ga het nu zelfs grappig vinden: als ik me verveel in de bus ga ik een beetje naar buiten hangen en dan zie je gelijk weer de grappigste verbaasde gezichten, erg vermakelijk!
Bommen Delhi
Een week geleden zijn er een paar bommen ontploft in Delhi, maar ik zit veilig tussen de tijgers, beren, slangen, wilde zwijnen en bijtende insecten (ik kan inmiddels de hoofdrol vervullen in een spiderman film) in de jungle, dus jullie moeten je daar maar geen zorgen over maken! Ook mijn chica is nog steeds in leven (geloof ik).
Sociale controle
Het enige waar ik echt veel moeite heb in India is de hoeveelheid sociale controle. Mijn hele leven wordt hier momenteel bepaald door de Indiers: hoe laat ik op sta, hoe laat en wat ik eet etc. Zo mocht ik in Mawai (veldkamp) niet in m’n eentje het dorp verkennen omdat er markt was en de mensen dronken en dus gingen vechten. Toen ik echter de volgende dag wilde gaan, bleek het gebied waar ik zit terroristisch te zijn en moest ik weer binnen blijven, om vervolgens met al hun Indiase vriendjes op de foto te moeten….. Ben hier gisteren echter even over begonnen en ga nu elke morgen alleen ontbijten op mn fietsje, erg fijn!
Nu, dit was het meeste al weer! Verder staan er veel nieuwe foto’s op hyves en heb ik ook een telefoonnummer hier: 00919755695296. Het rare is alleen dat ik kan smsen naar bepaalde mensen, en dat smsjes niet altijd aankomen, afhankelijk van provider ook. Dus als ik niet reageer weet je hoe het komt:) Oh ja, en mijn beltegoed is houdbaar tot 31 december 2037, dus ik kan nog even in India blijven;)
Volgende keer weer meer!!!
Veel groeten!!
Mr Cash (zoals ze me hier noemen)
ps, heb ook hier enkele foto’s op kunnen zetten:) Mochten mensen hyves willen bekijken en geen hyves hebben, mail me ff!
-
25 September 2008 - 07:29
Astrid:
Hoi Kees, Wat een mooi verhaal weer! Ik herinner me uit China dat mensen ook zo verbaasd konden zijn over ons (lang en wit!) dus ik kan me voorstellen wat je bedoelt. Maar in India zou ik dat soort reacties met hun koloniale verleden niet verwachten! Groeten,
Astrid -
25 September 2008 - 07:53
Anjuschka:
Jeetje Kees, wat een ervaring. Je bent gewoon in een gebied waar mensen voor het eerst een blanke zien, en dat in deze eeuw!! Die tijger, kan me voorstellen hoe dat voelt, want het was toch wel érg dichtbij, en ze te lezen vallen ze regelmatig aan..... Zijn je begeleiders bewapend mocht er eentje tot de aanval overgaan, ja toch mag ik hopen? of is dit ook vastgelegd en moet je dat maar accepteren? Bijzonder dat je dit allemaal mag meemaken, koester alle momenten!
ga nu even op Hyves kijken!
Groetjes,
Anjuschka -
25 September 2008 - 08:35
Annette:
Hoi Kees,
Volgens mij ben je gewoon een bezienswaardigheid, net zoiets als de Taj Mahal voor ons, en proberen daarom al die mensen je leven voor je in te richten (dan kunnen ze je lekker lang bij zich houden voor foto's e.d. :))
Verder denk ik dat wilde beesten in het algemeen een stuk minder eng en meer voorspelbaar zijn dan kwaadwillende mensen.
Weer een superleuk verhaal, je klinkt erg vol van energie!
x Annette -
25 September 2008 - 10:45
Desirée:
Kees! Wat een indruk, heel erg leuk om te lezen. Helaas weer vanuit mijn kamertje in Utrecht..Het reisende leven is voor mij helaas voorbij, dus ik kan niet anders zeggen dan blijf ervan genieten!! -
25 September 2008 - 11:37
Gis:
Ik wil ook een tijger in 't wild zien!! Ben een beetje jaloers...:D Maar heel leuk verhaal! Geniet ervan! Oh, is het gelukt met de foto's?
xx
Gis -
25 September 2008 - 15:02
Patrick:
Hey Kees!
Super gaaf die foto's! tof hoor! Lijkt me ook heel raar als mensen zo naar je kijken omdat je er anders uitziet..
Ook tof van die tijger! stoer! zou ook wel eventjes de zenuwen daardoor gekregen hebben hoor..
Pas goed op jezelf.. doe voorzichtig!
Xx Patrick -
25 September 2008 - 15:42
Renee:
Wauw Kees, wat een ongelofelijk bijnzonder ervaringen allemaal, super hoor, genietgeniet! -
25 September 2008 - 16:32
Marjolein:
Hee Kees! Wauw, wat een geweldige ervaring moet het allemaal zijn! Ik zou zeggen: probeer van elke minuut te genieten en volgens mij komt dat wel goed. Lief trouwens dat ik de groetjes van je kreeg via Rocco, natuurlijk de lieve groetjes terug! -
25 September 2008 - 18:12
Robertjan:
Hoi Cash, goed om weer van je te horen!
Leuke verhalen en één groot avontuur als ik het zo lees. GENIET ERVAN
Groetjes -
25 September 2008 - 23:38
Carl:
Hey Kees! Wat een geluk om bij de eerste keer de jungle in meteen een zeldzame ontmoeting met een tijger te hebben, heel gaaf! Het is daar wel echt een andere wereld, maar gelukkig klinkt het wel alsof je je daar goed vermaakt. En je maakt echt mooie foto's, zet er maar snel meer online!
X -
26 September 2008 - 02:59
Stijn:
Wow, dat klinkt echt supergaaf allemaal! Een echte tijger!! Gelukkig vermaak ik me hier ook prima met de kangaroes, emu's en koala's :D Zondag ga ik eindelijk de Outback in!
Geniet ervan, groetjes! -
26 September 2008 - 07:52
Edwin:
gheghe Kees op de motor: vet stoer! -
26 September 2008 - 09:54
Arjen:
Hahahaha Mr. Haar!! :D (ik zou me ook kapotlachen als local)
Leuk verhaal weer en grappig geschreven. Ik mail je gauw weer! grtz,
-
26 September 2008 - 11:15
Anna:
Hi Kees,
Heerlijk om je verhalen te lezen en je foto's te bekijken...Indrukwekkend! Je beschrijft op een mooie manier de bijzondere momenten en dingen die je in India meemaakt, ik doe mijn ogen dicht en ik waan me al bijna in India ;) Geniet ervan!
Liefs,
stiekem jaloerse Anna :) -
26 September 2008 - 13:59
Dave:
Hey haarbal!
Klinkt allemaal wel erg leuk om mee te maken. Anderzijds ben ik na je verhalen wel ineens heel erg blij met de luxe die ik hier heb.
Is het daar dan echt zo goedkoop dat je met een beetje inkomen ook als God in Frankrijk leven kunt?
Ik zal je verhalen vanaf nu trouw bijhouden in ieder geval. Ben al nieuwsgierig naar het volgende hoofdstuk in 'De avonturen van Haarbal in India'! ;)
Groeten,
Dave -
26 September 2008 - 15:42
Suzanne:
Wauw Kees, wat een verhalen, en die onverwachte speech hahah ik moest echt lachen! -
26 September 2008 - 19:55
DJ:
Haha! Wat een heerlijk verhaal Kees! Heb echt smakelijk gelachen!
Blijf je verwonderen.
Liefs -
26 September 2008 - 19:58
DJ:
Haha! Wat een heerlijk verhaal Kees! Heb echt smakelijk gelachen!
Blijf je verwonderen.
Liefs -
26 September 2008 - 22:11
Iteke:
Hoi Kees, wat heb je een ontzettend boeiende manier van schrijven! Ik geniet heel erg van alles wat je meemaakt en herken veel. Wat een fantastische ervaring!
Geniet! Liefs. -
28 September 2008 - 13:10
Irm:
Hee lekker ding!
Ben zoooo jaloers!!! Wat hebben wij dan toch een saai leventje hier ;-)
Dikke kus! -
29 September 2008 - 15:55
Lievetje:
Hi Kees, wat een mooie verhalen en foto's!! Ben helemaal onder de indruk van je view.
Liefs
-
01 Oktober 2008 - 12:09
Joop:
Nou Keessie,bedankt voor je boeiend reisverslag.Ik weet wel dat je bijzonder bent maaar zo bijzonder ! Je komt waarschijnlijk in gebieden in India waar ze nog nooit een hollandse kaaskop hebben gezien.Haar heb je niet veel meer zo te zien en ik zou mijn naam maar laten veranderen in "kale" in het India's.Of loop je voortdurend met ontbloot bovenlijf en zien ze je vele borstharen !
Helaas gaat onze reis naar India nit door i.v.m.bevalling van mijn dochter in die tijd en kunnen we elkaar daar niet ontmoeten.Hier alles goed.Ben met mijn dochter een paar dagen naar Spanje geweest.Heel gezellig.Groetjes Jopie -
05 Oktober 2008 - 14:34
Elvira:
Hey Kees, echt leuk om je verhalen te lezen! Geniet van je tijd in India!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
